Gimenokallis: rzadki przeszczep

Pewnego razu kolega dał mojej mamie dużą cebulę gimenokallisa (Narcyz peruwiański, lilia pająka).

Po kilku latach liście urosły 1,5 m. Teraz jest już dorosłą rośliną, które przeszczepiamy raz 5 lat jesienią.

Nie żałujemy DRENAŻU - 1/3 objętość doniczki jest zajęta przez warstwę keramzytu.

Na luźnym, lekkim podłożu (ziemia kwiatowa z torfem) sadzimy w ten sposób, tak, aby szyjka bańki wystawała nieco ponad powierzchnię. Wiosną co roku zmieniamy wierzchnią warstwę gleby na nową.

Przykryj powierzchnię ekspandowaną gliną.

Obficie podlewaj w okresie wzrostu i kwitnienia, przez resztę czasu - umiarkowanie (nadmiar wilgoci może zabić żarówkę). Karmimy raz a 2 tygodnie wiosną i jesienią z płynnym nawozem dla gatunków kwitnących.

A po kwitnieniu dodaj popiół drzewny: wybierz górną warstwę gleby (1,5-2 cm), ostrożnie, aby nie uszkodzić korzeni, poluzować ziemię, stopniowo mieszając popiół (Blisko 200 r), i wlej świeże podłoże na wierzch.

Moje hymenokallis nie mają wyraźnego okresu odpoczynku. Kwitnie dwa razy w roku: w maju i grudniu.

Na początku miał jedną szypułkę 5 guziki, i liczono w ostatnim kwitnieniu 25! Kiedy odetniemy więdnącą szypułkę, liście nie opadają, pozostań taki sam zielony, dlatego nie zmieniamy warunków przetrzymywania.

To roślina kochająca światło, ale nie mogę znieść palącego słońca. Stoi w wąskiej ścianie między dwoma południowymi oknami, i czuje się tam dobrze.

WIDEO HYMENOCALLIS CARE

© Autor: Анастасия КУДРИНА, r. Biełgorod. Zdjęcie Tatiana SANCHUK