VOOR LUXE BLOEIENDE WALLOTA

Vallota foto

Een familielid van de amaryllis, de vallotta, heeft prachtige scharlakenrode bloemen aan lange steeltjes, die elk waarmaken 5 dagen. Vallotta behaagt me twee keer per jaar met felle kleuren: in mei en september-oktober. Om dit te doen, volg ik de belangrijkste regels om voor haar te zorgen..

1. In de winter, om gebladerte te redden, Ik heb de bloempot op een koele plaats gezet, waar is de temperatuur +5-10 stad. Ik geef matig water. Met een warmere winter drogen de bladeren, en toekomstige bloei wordt erger.

2.In maart zet ik de plant over naar een warmere plek..

Z. Tijdens de periode van actieve groei geef ik matig water. Ik houd de grond tot de herfst in een licht vochtige toestand.

4.Ik gebruik gekochte grond voor kamerplanten, die ik in gelijke delen meng met tuingrond en zwarte aarde.

5. Van de lente tot het einde van de zomer voed ik de wallot elke week met elke complexe minerale meststof (volgens instructies).

WALLOTA – AANLANDING EN ZORG, GROEIEN IN HUISOMSTANDIGHEDEN – BLOEMTIPS

VALLOTA MOOI

Vele jaren geleden, in de herfst, toen ik mijn familie in een andere stad bezocht, voor het eerst had ik de kans om de bloei van deze zeldzame plant in die tijd te zien – mooie wallot (Vallota-soorteneen). Ik ging naar huis met een kleine uienbaby ter grootte van een kwarteleitje, die ik was gescheiden van de moederplant.

Door de ontvangen Vallotta-bol te planten, Ik kwam er al snel achter, dat ik twee grove fouten tegelijk heb gemaakt, wat kan leiden tot de dood van de plant. Ten eerste, Ik heb de bol in de grond begraven, wat absoluut niet mag worden gedaan. En ten tweede, de geselecteerde pot was te groot voor de plant.

Het ding is, dat het wortelstelsel van de vallotta nogal zwak is en niet in staat is om een ​​grote hoeveelheid grond te beheersen, er is een risico op wortelrot. Maar ook al weet de walloth te overleven in een ruime pot, dan zul je zijn bloei nooit zien – de bol zal mesten en groeien, het vormen van talrijke kinderen ten nadele van de vorming en ontwikkeling van steeltjes.

Ik heb mijn fouten volgend voorjaar gecorrigeerd, overplanten van de bol in een strakkere pot (de diameter van de plantcontainer voor een jonge plant mag niet groter zijn dan 10 cm, maar voor een volwassene – 12 cm) en het ongeveer verdiepen 2/3. Twee jaar later groeide de vallotta gebladerte en liet de eerste steel los.

Vallota beautiful behoort tot de amaryllisfamilie en komt uit de subtropische zone van Zuid-Afrika. Net als andere planten uit deze familie, het schijnt, ramen passen bij haar, op het zuiden gericht, oost- of westzijde. In de zomer haal ik de pot met de schacht op het balkon eruit, bij warm weer besproei ik de plant en schaduw ik hem af van direct zonlicht. Ik geef alleen water als de bovengrond opdroogt (meestal 1-2 een keer per week). Omdat de plant bolvormig is, dan moet je heel voorzichtig zijn met water geven – overtollig vocht kan tot wortelrot leiden, maar een lichte droogte is niet erg voor Vallote.

Winter (van oktober tot april) de voorwaarden voor het houden van de mooie vallei zijn bijna hetzelfde, kaku klivii en gippeastruma: omgevingstemperatuur op het niveau van 10-12 °, sinds februari – zeer zelden water geven of hun volledige afwezigheid. Mijn vallotta rust tijdens de rustperiode in een bloempot, Ik snij het blad van de plant niet, Ik verwijder alleen een vervaagde steel, hoewel ik het weet, dat veel telers alle bladeren volledig verwijderen.

Sinds ongeveer mei, wanneer de vallota nieuwe bladeren begint vrij te geven, twee keer per maand geef ik haar een speciale meststof voor bloeiende kamerplanten. Frequente transplantaties zijn niet vereist, Meestal verander ik het grondmengsel elke keer 3-4 van het jaar, hiervoor verrijk ik het aangekochte universele substraat voor bloeiende planten met houtskoolpoeder. Als ik het grondmengsel zelf maak, dan neem ik tuingrond in gelijke verhoudingen, turf, zand, humus en voeg ook steenkoolpoeder toe.

Het grootste gevaar voor de valk is fusarium, wortelinfectie. Jonge planten sterven vaak aan deze ziekte.. Oudere kavels kunnen overleven, maar de bollen vertragen hun groei, krimpen, en de plant zelf verliest blad. Bij de eerste manifestaties van fusarium wordt aanbevolen om de watergift te verminderen en bemesting met meststoffen uit te sluiten, met fosfor. Ook bij overmatig water geven, vooral in de winter, indien koel bewaard, kan zich grijze rot op de vallei ontwikkelen. Van schadelijke insecten tot vallotu, net als veel andere kamerplanten, beschadigen meestal schede en spint. Maar als je de plant op de juiste manier verzorgt, voldoen aan de detentievoorwaarden, dan bedreigen ziekten en plagen hem niet.

LIJKT OP, MAAR NIET HETZELFDE

Toen de vallotta voor het eerst in mijn huis verscheen, Ik heb nog niet veel ervaring in de sierteelt, en speciale literatuur was niet beschikbaar, daarom heb ik haar lange tijd voor een clivia aangezien. Maar nu kan ik gemakkelijk onderscheid maken tussen deze twee planten.

Beide planten behoren tot de amaryllisfamilie, hun vaderland – Zuid-Afrika. Misschien, dit is waar hun overeenkomsten eindigen. Vallota – typische bolgewas met langwerpige bollen, bedekt met bruinachtige schubben. Clivia heeft geen uitgesproken bol, het ondergrondse deel bestaat uit dikke wortelstokken. Op één steel bloeien vallottes meestal niet meer 5 rode bloemen. Clivia heeft kleinere bloemen, ze zijn oranje met een geel centrum en er zijn er meer – naar 20 op de steel. Vallotta-bloemblaadjes zijn naar de uiteinden gericht, in clivia is de vorm van het bloemblad meer afgerond. Clivia-bladeren worden waaiervormig, en bij het dal zijn ze apart gelegen.

© Auteur: E. ORLOVA g. Lipetsk

KLEUR VAN MUUR – VIDEO

© Auteur: Svetlana KONONOVICH