Γιμενόκαλλης: σπάνια μεταμόσχευση

Κάποτε, ένας συνάδελφος μου έδωσε στη μητέρα μου ένα μεγάλο κρεμμύδι gimenokallisa (Περουβιανοί νάρκισσοι, αράχνη).

Μετά από μερικά χρόνια, τα φύλλα μεγάλωσαν 1,5 Μ. Τώρα είναι ήδη ένα φυτό ενηλίκων, στο οποίο μεταμοσχεύουμε μια φορά 5 χρόνια το φθινόπωρο.

Δεν λυπούμαστε για την ΑΠΟΚΤΗΣΗ - 1/3 ο όγκος του δοχείου καταλαμβάνεται από ένα στρώμα διογκωμένου πηλού.

Σε ένα χαλαρό, ελαφρύ υπόστρωμα (ανθισμένο έδαφος με τύρφη) φυτεύουμε έτσι, έτσι ώστε ο λαιμός του λαμπτήρα να προεξέχει ελαφρώς πάνω από την επιφάνεια. Και την άνοιξη, αλλάζουμε το έδαφος σε νέο κάθε χρόνο.

Καλύψτε την επιφάνεια με διογκωμένο πηλό.

Νερό άφθονα κατά την περίοδο ανάπτυξης και ανθοφορίας, τον υπόλοιπο χρόνο - μέτρια (η υπερβολική υγρασία μπορεί να σκοτώσει τον βολβό). Τρέφουμε μια φορά 2 εβδομάδες την άνοιξη και το φθινόπωρο με υγρό λίπασμα για ανθοφόρα είδη.

Και μετά την ανθοφορία, προσθέστε τέφρα ξύλου: επιλέξτε το ανώτερο στρώμα του εδάφους (1,5-2 εκ), προσεκτικά, ώστε να μην βλάψουν τις ρίζες, χαλαρώστε το έδαφος, σταδιακά ανακατεύοντας την τέφρα (κοντά 200 ρ), και ρίξτε φρέσκο ​​υπόστρωμα στην κορυφή.

Ο υμνοκάλλης μου δεν έχει έντονη περίοδο ανάπαυσης. Ανθίζει δύο φορές το χρόνο: τον Μάιο και τον Δεκέμβριο.

Στην αρχή, ένας μίσχος είχε 5 κουμπιά, και στην τελευταία ανθοφορία μετρήθηκε 25! Όταν κόψαμε ένα μαρασμό μίσχο, τα φύλλα δεν πέφτουν, μείνε το ίδιο πράσινο, επομένως δεν αλλάζουμε τις συνθήκες κράτησης.

Αυτό είναι ένα φυτό που αγαπά το φως, αλλά δεν αντέχω τον καυτό ήλιο. Στέκεται σε στενό τοίχο ανάμεσα σε δύο νότια παράθυρα, και είναι άνετος εκεί.

HYMENOCALLIS CARE VIDEO

© Συγγραφέας: Анастасия КУДРИНА, ρ. Μπέλγκοροντ. Φωτογραφία από την Tatiana SANCHUK